AΟΖ (EEZ) : Τα παρασκηνιακά παιχνίδια της Άγκυρας ....

Του Χρήστου Μηνάγια (geostrategy.gr)

Οι Τουρκικές Ακαδημίες Πολέμου και τουρκικό think tank (BILGESAM) δημοσίευσαν μελέτες του Dr. πλοιάρχου Cihat Yaycı αναφορικά με την πρόταση οριοθέτησης της Ανατολικής Μεσογείου και το ρόλο-επιρροή της Λιβύης στην οριοθέτηση των θαλασσίων τμημάτων της εν λόγω περιοχής (σ.σ. Το 2000, ο Cihat Yaycı αποφοίτησε 1ος από τη Ναυτική Σχολή Πολέμου. Επίσης, πρέπει να σημειωθεί ότι ο Yaycı έχει κατηγορηθεί, διότι το 2005 άσκησε πίεση στα μέλη του πληρώματος της φρεγάτας Turgut Reis, της οποίας ήταν κυβερνήτης, προκειμένου αυτοί να καταθέσουν ότι ο μόνιμος υπαξιωματικός Suat Çakır, που χάθηκε κατά τη διάρκεια επιχειρησιακού πλου, είχε αυτοκτονήσει. Επισημαίνεται ότι υπήρχαν πληροφορίες ότι ο θάνατος του Çakır πιθανόν να οφείλεται σε δολοφονική ενέργεια της οργάνωσης Ergenekon.) Ο Cihat Yaycı στις μελέτες του επιδιώκει να παρουσιάσει τα οφέλη που θα έχουν η Λιβύη, η Αίγυπτος, ο Λίβανος και το Ισραήλ σε περίπτωση που συμφωνήσουν με την Τουρκία για την οριοθέτηση της Α.Ο.Ζ. στην Ανατολική Μεσόγειο, χωρίς να λάβουν υπόψη τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Στους χάρτες που ακολουθούν αποτυπώνεται πλήρως το ύπουλο σκεπτικό του Τούρκου πλοιάρχου, το οποίο εκτιμάται ότι τυγχάνει αποδοχής τόσο από την πολιτική όσο και τη στρατιωτική ηγεσία της Τουρκίας εάν ληφθούν υπόψη οι φορείς που το δημοσιεύουν:

Τουρκία και Αραβική Άνοιξη :Προσαρμογή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής ....

του Βασίλη Γιαννακόπουλου (geostrategy)

-

Παρότι οι Άραβες θεωρούν ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία τους στέρησε τη δυνατότητα να προοδεύσουν και να αναπτυχθούν σε ανάλογο βαθμό με τη Δύση, εντούτοις κατά κάποιο τρόπο η Τουρκία «γοητεύει» τον αραβικό λαό, καθότι πέρα από το ότι είναι μια μουσουλμανική χώρα, θεωρείται πιο δημοκρατική από τα αραβικά καθεστώτα, φλερτάρει με την ΕΕ, είναι χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ και τα τελευταία χρόνια η οικονομία της παρουσιάζεται βελτιωμένη. Μάλιστα, αρκετοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι μετά την έναρξη της Αραβικής Άνοιξης κάποια ισλαμιστικά κινήματα κυρίως της Βόρειας Αφρικής προσπάθησαν να μιμηθούν το AKP και να το καταστήσουν ως μοντέλο για το δικό τους πολιτικό σύστημα. Αρκετοί Άραβες «θαυμάζουν» την οικονομική ανάπτυξη της Τουρκίας, το ρόλο της ως περιφερειακής δύναμης και την ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική που ασκείται από την Άγκυρα επί των ημερών του Erdogan.